PANAGINIP

...sana kung ayaw mo na, sabihin mo lang bago ako mawala...- mayonnaise

kalungkutan.

hindi ako iyakin...di ako umiiyak sa harap ng maraming tao...kalokohan ang pagiyak sa drama, sa sine, sa lalaki sa kahit anupaman.

pero ngayon gusto kong magwala at umiyak. sa harap ng lahat. gusto ko lang ang ginagawa ko. anong point ng paggawa ng bagay na ayaw mo pala. pero minsan hindi lahat ng gusto mo ay makakapagpasaya sayo.

kagaya kagabi. gusto ko naman ang ginawa ko kaya lang sumaya ba ako pagkatapos. ah oo nga pala. sumaya ako kasi nariyan sila.

masaya nga pala ako sa kanila. lokohin man at paikut ikutin ako ng mundo at ng buhay kahit maghalinhinan pa sila, sa TRIBO talaga ako sasaya. pero pagkatapos ng masayang yun, ito ako. nagsisisi? pwede rin. pero hindi ako nanghihinayang. wag. bawal.

masakit ih. may kung ano sa aking hindi natapos ng gabing yun. hindi natapos ng apple at orange, ng manila.

ah oo nga. siya. maganda ang gabi maliban sa kanya.

wala akong dapat pagsisihan. pasensya kelangan kong kumbinsihin ang sarili ko para makahinga. mahirap kasing sisihin ng sarili. ewan. gawain ko yun.

pero sana nagpasabi sya. sayang kasi. ang effort ang lahat. ang panahon ko sa kanya, ang tawa ang oras ang lahat na.

nanghihinayang pala ako. pero hindi sa pera at hindi sa hindi nagpakitang makata, pero nanghihinayang ako.

ayoko na. nasabi ko rin sa kanya. para matapos na. ang sabi nya "ok pasensya" sabay tawa. ang saya saya.

tama na. hanggang dito na lang muna. teka hihinga lang para naman hindi kapusin.

iyakin.

='(