Makata

nakita ko na naman siya. nakapamulsa. dala ang itim na bag na nakasingit sa pagitan ng braso at tagiliran. nakayuko. halatang sigurado sa pupuntahan.

at pumasok siya sa silid kung saan ko siya nakilala. nakasamang tumawa ng payak at pilit, magpulaang maluwat, mamula ng walang patumangga at hulihin ang tensyong mula sa kanyang dila.

sa tronong luklukan ang unang destinasyon kasunod nag paghahanap sa kasamahang hindi natagpuan sa opisinang tambayan. uupo sa harap ng computer at hahanap ng article—kung mayroon ang tugon ang kasunod na tanong ay “encoded na ba yun?” at kung wala naman ang napagkaisahan ng isip na itugon ang salitang “tamad” ang bunton at kung ang pinakasikat na linya naman na “naiwan ko sa amin” o “bukas” asahan mong ang sasabihin niya’y “ang ayaw ko sa lahat ay bukas, yun na ang parati kong narinig sa inyo”

sino nga ba siya? isang manghuhula sa unang buhay sabi niya, tahimik na tao—mahiyain hindi suplado. taong dapat nasa ayos ang lahat ng bagay at ang basura ang numero unong kalaban nya. nakababasa ng isip at ang barkada ang tanging makapagpapasaya. parati daw siyang masaya kahit walang kai-kaibigan para sa kanya. roller coaster ride ang buhay at may insomia. paano'y alas dos na nang madaling araw nagte-text pa. may matulaing dila at malawak na diwa. maraming bagay ang misteryoso sa kanya. sabi niya hindi niya kilala ang sarili niya, pero ang sariling pagmamahal--baka pa.

kung ano mang bagay ang nagtulak sa akin na kathain ang lathalaing ito, marahil ay sa kadahilanang humahanga ako sa tula at sa pagmamahal nya sa salita. kahit ayaw nyang amining isa siyang TUNAY NA MAKATA.

Pasko Paksiw

ang paskong ito ay para sa atin: From our home to your heart!

One Beat--One Tribe

sa mga taong narine sa may kanan happy new year mga chong! hindi nyo man makita ang blog na are ay hayae na! Kumbaga eh magpapaharinawa na lamang akong are man lang ay inyong matatan-awan! basta merry bagong taon na lamang! sasaya din tayo! sasaya din ako!

Ai> ang pag-ibig ay parang pagsakay ng bisikleta kailangang nasulong para hindi ka matumba! lets celebrate moving on!

janine>sa nakaraang taon ay nagpanggap tayong magbest friend! ipagpatuloy ang pagkanta ng "forever ng ambassador" na hindi mo naiisip si

marlon> if we can change the world, gagawin nating libre ang internet sa cellphone... mabuhay ang mga a dik sa gM

kenn>sana maging mahilig ka na sa picture...haha! peace mhen... mapapatunayan ding ang chaos theory ang the best

te lea> sumulong sa pagkamit ng kaligayahan, sumulat ng patungkol sa ating inspirasyon, manindigang si inspirasyon ay atin at magmulat na nakakarinig ang puso hindi lang basta nagmamahal

tart>lalaki ka pa! tatanda at mangungulubot tayo pero ang pagiwas sa bukas para lamang hawakan ang noon ay pagpapatanda sa kaluluwa

sir> mabuhay ang mga adik sa sining! makata! pede mo itong ipabura

ger>wag puro copy paste! ang buhay may sariling pambura pero hindi lahat kayang ibaon sa limot... sasaya tayo sasaya

mabuhay ang mga adik sa sining, ang mga ayaw mag-move-on, ang mga kulot, ang mga may inspirasyon, ang mga payat, ang mga maingay, si shin! ang tribo ang the beat!

Si San Miguel at ang Fountain

tapos na ang bagong taon...at naiwan nito ay ang balitang naputukan:ng paputok man o ng ligaw na bala. nakakapagod na balita, dahil hindi ka na pwedeng kumain habang nanonood ng balit sa ganitong panahon.

matagal nang uso ang paputok, at kasabay ng pagkausong ito ay ang katunayan na ang mga pilipino--paulit ulit mo mang saktan ay walang kadadalaan. kapag nakikita ko ang mga balita hindi ko alam kung ang paputok ba o ang disiplina ang may problema. siguro ang disiplina. ang disiplinang itinuro na sa atin simula pa noong tayo'y grade 2. ang disiplinang ipinapasuka natin sa mga politiko para yumaman ang pilipinas. disiplina lang siguro ang kailangan para yumaman ang pinas. yun lang. yun na nga eh yun lang di pa matutunan.

hindi ko alam kung matatawa ako o malulungkot sa nangyari sa bahay ng tiyo ko. ng tiyo kong lasing noong bisperas ng bagong taon. ipinagmamalaki niya sa amin ang fountain nya na nabili sa bocaue bulacan(tama ba ang spelling?) na nagkakahalaga ng tumataginting na P3000. Ipinangalandakan nya ito sa lahat ng dumaraan. at nang sisindihan na niya ang gintong fountain, hindi niya masindihan sa lakas ng hangin sa labas. at ang matanda na nasa ilalim ng impluwensya ni ginoong san miguel ay biniyabit ang fountain sa loob ng bahay nila at oo, tama ang isip mo. doon niya sinindihan. na kamuntik ng pagsimulan ng sunog ng bahay nila. buti na lang may apat na bahay ang layo ng bahay nila sa bahay namin. katwiran niya "ayaw sumindi sa labas e, kaya are sa loob ko sinindihan". di ko alam kung si san miguel ba ang problema, ang gintong fountain o ang utak nya. napakatalinong pangangatwiran para sa lasing.

nakakapanlumong kalhati ata ng populasyon ng napuputukan ay lasing at mga batang may mapagpaubayang magulang na may katwirang "pano lalaking matipuno si jr kung di mo hahayaan maputukan". at pagkatapos nawala ang kalahati ng mga daliri nya.

takot akong maglakad sa kalsada pagkatapos ng putukan hindi dahil baka may pumalyang paputok na dahil sa kamalasan ko ay pumutok nang dumaan ako, kundi natatakot ako na baka may makita akong nagkalat na daliri o di kaya naman ay mga braso o matang nakakalat sa kalsada.

gusto kong gumising ng minsang bagong taong walang naputukan, kailan kaya ito baka sa sunod na taon o baka gagawa ng lang ako ng lathalain para kahit man lang sa lathalain ko magkaroon ng perpektong bagong taon.