*ang larawan ay mula sa internet. Yahoo!
Maaga akong nag-alarm. Effort na ang 5:30 na gising. Isang linggo pa bago mag-eleksyon nakapaggawa na ako ng kodigo (sana ganito rin kapag midterm at final term). Naligo ako (effort na naman dahil TTh lang akong naliligo_BO), kailangan ko yun dahil alam kong haharapin ko ang mala- enrollment na pila.
Anak ng tipaklong, alas-siete pa lang hanggang Bermuda Triangle na ang pila. Syempre ako si miss atat, nagpunta sa listahan ng mga boboto sa bawat precinct. Dyaskeng sa huli ko pa nakita ang pangalan ko. Syempre lahat ng relo ng BEI ay sira kaya 7:30 na sila nagbukas at para silang mga teacher ko sa math nung elementary at high school, mangangagat kapag nagkamali ka nang isasagot sa kanila. Ang iinit ng ulo ang aga aga pa.
Tatlong dipa ang layo sa pintuan ng langit. At ang nag-aayos ng pila may favoritism. Pag matanda pasok lang ng pasok, pag buntis pasok lang ng pasok. Kapag pipi, bingi, pilay, bungal, walang isang kuko, hingkay, ngongo, may split ends, busarga ang buhok at kapag pinsan niya daig pa ang nilagyan ng katas ng okra sa dulas ng pagpasok. Ako kasama ng kagaya kong kumpleto ang lahat at labis pa ng kaunti ang utak para sa kalokohan ay "pinatutun-ugan" sa init. Voila! Parang ini-steam ng shomai. Para maiboto ang KABATAAN PARTLIST at ang SALI kailangan kong magtiis ng init.
Ayos dumating ang inay. May bitbit na pulang payong. Sumakit bigla ang ulo ko. Pula ang lahat ng nakikita ko. Muntik ko makalimutang nanay ko siya ng bigla siyang sumingit sa pila sa harap ko at nasundot ako ng payong niya. (Tiis. Nanay ko yun eh).
Andaming naka-I.D ng POLLWATCHER. Sila yung tipong nagpapasikip ng pila. Ang bukam-bibig "Te singit mo na itong si ate nahihilo na kasi siya". Ako rin naman ah! Ah...hindi ako tao at hindi nila halata yun kaya kahit abutin ako ng closing ng precinct ay ayos lang. Hanggang sa nagkatension at nagtulakan ang mga tao. Feeling ko Ozone Club ba yung nasunog? Ganun. Mainit, lahat gustong mauna.
Hanggang sa dumating ang tatay ko. Nagmamamdali. Stress. "Tagal nyo na dito, isa't kalhating oras adito pa din kayo? Bakit kasi nagpapasingit." Tama badtrip nga ang tatay ko. Mabuti na rin dahil mas mabilis naming narating ang pinto. Pagpasok, dalwang buntis at isang senior citizen ang isiningit sa harap ko. Utos daw yun. Ganun daw talaga. Ang BEI parang interrogator. Pangalan, precinct no., number mo dun. Syempre ako hahagya nang nakakahinga sa sikip medyo nagtagal ang pagsagot. Anak ng patani uminit ang ulo ng BEI "Maam kaya tayo nagtatagal, bilisan naman po natin. Madadali lang naman po antanong ko diba?" Ako "Naku pasensya na di ko alam eh. Pakiutusan mo na lang ang isa dyan na silipin sa listahan (antotoo alam ko naman. Badtrip lang ako dun sa BEI at ugali ko talaga ang manadya). Nung sa tantya ko ay malapit na ang inutusan nung BEI ay sunod sunod kong sinabi ang PANGALAN KO PO AY... 30A ang precinct no., at no.6. Sabay ngisi.
Habang umiiling ang BEI ay binigyan ako ng ballot. Marker. Folder na labas ang kalahati ng balota ko. Pagkaupo nilabas ko ang aking kodigo. Pagkatapos tumayo. Pumunta sa BEI. Naglagay ng ballot. Narinig ko ang BEI na nagsabing "Pakihintay congratulations ke Pareng PCOS bago kayo umalis" Naisip ko tuloy magkumpare sila. Baka yung anak ng PCOS ay inaanak nung BEI o vice versa. Di ko na inalam. Nagpunta ako sa naglalagay ng indelible ink. Si manong todo nga ang paglalagay. Yung totoo manong di pa ako nakakapag thumb mark. Baka ganun talaga una yung tinta. Sinita nung isang teacher si manong maglalagay ng indelible ink. Mali daw yun. Nagthumb mark na lang ako at umalis na. Pagalabas ko ang haba pa din ng pila. Umuwi na ako. Pede palang kahit sa loob namimigay ng kung ano ano. Kahit pera lantaran.
Yun na ang itsura ng eleksyon sa Pinas at pati ang eleksyon sa munting bayan kagaya ng amin marumi na rin.
Tapos na rin sa wakas. Hanggang sa uulitin.
No comments:
Post a Comment